Vespa Brahami Boys





Vespa Boys. Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Μπραχάμι. Τις βέσπες τους τις φωνάζουν με χαϊδευτικά, άλλη Μπουμπού, άλλη Καρπουζάκι και άλλη Σαΐτα.

«Κάποτε είχαμε πάει ν’ αγοράσουμε μια βέσπα από έναν μπάρμπα στα Μέγαρα. Μέχρι να πάει στο μέρος που την είχε και να μας τη φέρει, ακούγαμε φωνές από αγγέλους και οραματιζόμασταν φως να πέφτει πάνω της. Είμαστε άρρωστοι».

Οι Vespa Brahami Boys είναι οι (από αριστερά) Μάνος, Νίκος, Αντώνης και Μάνος. Το Σάββατο 27 Μαΐου θα διοργανώσουν ένα πάρτι στο Bios (Πειραιώς 84, Γκάζι, 210 3425335) με έκθεση από βέσπες, προβολές και πολλή μουσική

Είμαστε και οι τέσσερις μαζί από το Δημοτικό. Ίδια παρέα, ίδια γειτονιά, μαζί φαντάροι. Μας ένωναν ήδη πολλά πράγματα, μέχρι που ήρθε κι αυτό το σιδερένιο πλάσμα με τις δύο ρόδες και κολλήσαμε. Ασχολούμαστε με τη βέσπα μία πενταετία και πριν από τέσσερα χρόνια αποφασίσαμε να ονομάσουμε την παρέα Vespa Brahami Boys.

•Δεν θέλαμε να κάνουμε ένα ακόμα κλαμπ. Είμαστε καθαρά μια παρέα. Κάναμε το πρώτο μας πάρτι σ’ ένα μπαρ στον Βοτανικό και ανεβάσαμε για πλάκα ένα ποστ στο Vespa Forum Hellas. Τελικά, μαζεύτηκαν γύρω στους 40-50 βεσπάκηδες. Αυτά που συζητάμε μεταξύ μας όταν βρισκόμαστε είναι πράγματα που αφορούν αποκλειστικά τη βέσπα. Από πού την πήρε ο καθένας, πού την έφτιαξε, τι μετατροπές έχει κάνει, από πού αγοράζει ανταλλακτικά και διάφορα τέτοια. Ναι, είναι λίγο μονομανία όλο αυτό.

•Τι είναι αυτό το γοητευτικό που έχει η βέσπα; Άμα την κοιτάξεις, θα καταλάβεις. Για τους περισσότερους από εμάς είναι και η νοσταλγία, γιατί είχαν οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας. Σίγουρα, όμως, παίζει ρόλο και η εμφάνιση. Είναι σαν τη γυναίκα. Πρώτα σε κερδίζει η εμφάνισή της και μετά τα νάζια που σου κάνει. Αλλά είναι κι ένα μηχανάκι που τα κάνει όλα. Και ταξίδια μπορείς να πας και μέσα στην Αθήνα μπορείς να κινηθείς άνετα και φορτηγό μπορείς να την κάνεις. Τα πάντα.

•Όλοι μαζί έχουμε 12-13 φτιαγμένες βέσπες και άλλες δύο ο καθένας, που περιμένουν να επισκευαστούν. Το κακό είναι ότι το βράδυ αφήνεις μία και γεννάει. Ξυπνάς και βρίσκεις κι άλλες. Είναι σαν τη Λερναία Ύδρα. Κόβεις ένα κεφάλι, βγαίνουν δύο. Η αλήθεια είναι ότι αν ξεκινήσεις με τη βέσπα, δεν μπορείς να σταματήσεις, θέλεις συνέχεια κι άλλες. Είναι εθισμός. Ένα υγιές ναρκωτικό.

•Μέχρι πριν από δύο χρόνια βλέπαμε κάποιον παππού στον δρόμο ή κάποια βέσπα παρκαρισμένη έξω από κάποιο σπίτι και χτυπούσαμε το κουδούνι για να ρωτήσουμε αν την πουλάνε. Τώρα πια δεν υπάρχουν τέτοιες ευκαιρίες. Έχει γίνει πολύ μόδα η βέσπα και όλο και περισσότεροι θέλουν ν’ αποκτήσουν μία, με αποτέλεσμα να έχουν ανέβει και οι τιμές. Έχουν καταλάβει και πολλοί ότι έχουν στην κατοχή τους μια αντίκα και δεν την πουλάνε εύκολα. Γενικά, είναι πλέον μόδα το vintage σε όλα: στα ρούχα, στη μουσική, στο ντιζάιν.

•Είναι αρκετοί οι ηλικιωμένοι που μας σταματάνε στον δρόμο, συγκινημένοι που μας βλέπουν με βέσπα, ή άλλοι που τους βρίσκουμε εμείς και προσπαθούμε να τους πείσουμε να μας πουλήσουν τη βέσπα τους. Πάντα καθόμαστε και ακούμε τις ιστορίες τους. Ένας μας είχε πει ότι «εγώ πήγα στην εκκλησία με τη γυναίκα μου πάνω στη βέσπα. Και γι’ αυτό δεν την αποχωρίζομαι. Θέλω να την έχω εκεί και να τη βλέπω». Είναι πολλοί που δεν τις δίνουν, πάντως. Έχουν μεγαλώσει οικογένειες, έχουν πάει στις δουλειές τους με αυτήν, έχουν κάνει διακοπές. Είναι συναισθηματικά δεμένοι μαζί της. Και με τη βέσπα δένεσαι πολύ.

•Η βέσπα είναι ένα εύθυμο μηχανάκι. Έχει καμπύλες, έντονα χρώματα. Για παράδειγμα, ένα μοντέλο ονομάζεται Ρrimavera, που στα ιταλικά σημαίνει «άνοιξη», ένα άλλο Αrcobaleno, που σημαίνει ουράνιο τόξο. Είχαν πάρα πολλές τέτοιες εύθυμες ονομασίες.

•Βέσπα στα ιταλικά σημαίνει «σφήκα». Κυρίως λόγω του σχήματός της. Ειδικά τα πρώτα μοντέλα, είναι σαν να βλέπεις τον κώλο μιας σφήκας, το κεντρί της. Σε δεύτερη ανάγνωση, έχει σχέση με το βουητό που κάνει η μηχανή της. Η βέσπα κατασκευάστηκε όταν ο Πιάτζιο ανέθεσε, λίγο μετά το τέλος του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, σ’ έναν αεροναυπηγό να σχεδιάσει ένα μηχανάκι που να είναι φιλικό προς τον αναβάτη, να μην τον λερώνει. Αν προσέξεις, δεν έχει αλυσίδες. H μηχανή της είναι κρυμμένη. Έχει ποδιά. Δεν λερώνεται κανείς από χώματα και νερά στον δρόμο. Αν δεις παλιές φωτογραφίες, όλοι είναι κοστουμαρισμένοι πάνω στις βέσπες.

•Η Αθήνα είναι γοητευτική πόλη για βόλτες με τη βέσπα. Έχει ακόμα όμορφες γειτονιές. Μας αρέσουν πολύ τα Άνω Πετράλωνα, γιατί βγάζουν μια νοσταλγία. Έχουν κυρίως χαμηλά σπίτια, λίγες πολυκατοικίες, τον λόφο από πάνω. Γενικά, όπου δεν υπάρχει τσιμέντο και γυαλί είναι ωραία.

•Μέσα στη χρονιά έχουμε δύο πανελλήνιες συναντήσεις βέσπας. Μία το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου και μία τον χειμώνα. Πέρυσι, για παράδειγμα, πήγαμε στον Βόλο. Μαζευτήκαμε περίπου 300 άτομα. Κάνουμε εκδρομές, επισκέψεις σε αξιοθέατα, μέχρι και καλλιστεία βέσπας ή αγώνα βραδυπορείας – ποιος θα διανύσει πιο αργά μια απόσταση πέντε μέτρων, χωρίς να βάλει πόδι κάτω. Είναι και κάποιοι πονηροί που ξεφουσκώνουν το μπροστινό λάστιχο για να βεντουζάρει κάτω η ρόδα και να κερδίσουν.

•Το θέμα είναι να κινείσαι με στυλ, όχι με ταχύτητα, γιατί βέσπα σημαίνει ανεμελιά, διασκέδαση, ξεγνοιασιά. Είναι dolce vita.

•Η βέσπα είναι φίλη, εργαλείο, χόμπι. Είναι σαν κατοικίδιο. Τις φροντίζουμε, τις χαϊδεύουμε, σε κάποιες έχουμε βγάλει και παρατσούκλια. Άλλη τη λέμε Μπουμπού, άλλη Καρπουζάκι, άλλη Σαΐτα.

1.Υπάρχουνε βεσπάκηδες που έχουνε πάει παντού. Και όταν λέμε παντού, εννοούμε παντού. Σίγουρα ως προορισμός μπορεί να παίζει λίγο παραπάνω η Ιταλία, λόγω καταγωγής, αλλά γενικά πας παντού. Είναι και οι δρόμοι στο εξωτερικό που βοηθούν.

•Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα κάποιοι λίγοι καλοί μάστορες για τη βέσπα. Τα καινούργια συνεργεία δεν έχουν την τεχνογνωσία, δεν ξέρουν τα χούγια που έχει το μηχανάκι, δεν τους ενδιαφέρει. Έτσι είναι πια οι εποχές μας. Άρπα κόλλα, άλλαξέ το όλο, φύγε. Δεν κάθεται κανένας να επισκευάσει μια βίδα, πετάει όλο το κομμάτι και βάζει ανταλλακτικό. Μπορείς, όμως, να μάθεις και μόνος σου σιγά σιγά, διαβάζοντας manual, ρωτώντας έναν μάστορα. Πρέπει να το ψάξεις αρκετά, να πεισμώσεις ότι θα το φτιάξεις και να κάτσεις από πάνω της 800 ώρες για να τα καταφέρεις. Οι δυνατότητες ανακατασκευής μιας βέσπας είναι απεριόριστες. Γι’ αυτό και ό,τι αγοράζουμε, το αγοράζουμε άφτιαχτο. Για να βάλουμε τη δική μας πινελιά. Δεν έχουμε πάρει ποτέ κάτι καινούργιο.

•Κάποτε πήγαμε στα Μέγαρα να παζαρέψουμε μια βέσπα που είχε ο μπαρμπα-Γιάννης, έναν τύπος που ήξερε ο πατέρας του Μάνου. Πήγαμε, λοιπόν, εκεί, σε μια μονοκατοικία. Ο μπαρμπα-Γιάννης μας έπαιξε ακορντεόν, μας κέρασε καφέ και μας έδωσε τη βέσπα.

•Ήταν φωτογράφος και η βέσπα ήταν γεμάτη αυτοκόλλητα Kodak, I love Kodak και τέτοια. Μέχρι να πάει να τη φέρει ακούγαμε φωνές από αγγέλους και οραματιζόμασταν φως να πέφτει πάνω της. Είμαστε άρρωστοι.

•Θα θέλαμε να γεράσουμε με αυτά τα μηχανάκια και να έχουμε κι εμείς να λέμε ιστορίες στα εγγόνια μας.

* Αναδημοσίευση από την LIFO

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.