Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά των Υπουργικών Αποφάσεων εκχώρησης της παραλίας της Γλυφάδας στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε.»




«ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο επικεφαλής και οι δημοτικοί σύμβουλοι της δημοτικής μας κίνησης Τάσος Ταστάνης, Ειρήνη Βαγγελάτου και Θανάσης Ηλιόπουλος και άλλοι 8 κάτοικοι της πόλης μας κατέθεσαν την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου Προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά των υπ’ αρ. Αριθμ. 143/43399/4-9-2014 (ΦΕΚ Β’ 2424/11-09-2014) και 148/43856/8-9-2014 (ΦΕΚ Β΄ 2429/12-09-2014) Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων των υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Τουρισμού, περί παραχώρησης στην εταιρεία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τις διατάξεις του ν. 4146/2013 (Α΄90).
Ζητούν με τις προσφυγές αυτές την ακύρωση των Υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες η μνημονιακή συγκυβέρνηση εκχωρεί για ξεπούλημα 20 σημαντικά φιλέτα δημόσιας περιουσίας του παραλιακού μετώπου από το Φαληρικό Δέλτα ως τη Σαρωνίδα.
Ανάμεσα τους περιλαμβάνεται και το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας της Γλυφάδας, έκτασης πάνω 450 στρέμματα και μήκους ακτογραμμής πάνω από 2.000 μέτρα από το Αθλητικό Κέντρο του Αγίου Κοσμά ως τα «Αστέρια». Συμπεριλαμβάνεται σε αυτά και ο εμβληματικός χώρος των «Αστεριών» της Γλυφάδας που αποτελεί και σημαντικό αρχαιολογικό χώρο με μεγάλης αξίας αρχαιολογικά ευρήματα.
Η κυβέρνηση δείχνοντας για άλλη μια φορά το ανάλγητο πρόσωπό της, προωθεί με ταχύτατες διαδικασίες το ξεπούλημα του μεγαλύτερου τμήματος της παραλίας της πόλης μας για να αναπτύξει στο παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού την τσιμεντούπολη της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» στερώντας από τους πολίτες της πόλης μας και της Αττικής την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.
Η προσφυγή στο ΣτΕ γίνεται για να ανατραπούν οι κυβερνητικές αποφάσεις με τις οποίες κινδυνεύει ο Δήμος Γλυφάδας να χάσει την πρόσβασή του προς τη θάλασσα!!!
Η «ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ», αντιδρά και δικαστικά κατά του ξεδιάντροπου ξεπουλήματος της παραλίας της πόλης μας. Παρόμοιες προσφυγές έχουν κάνει και άλλοι συμπολίτες μας από τους όμορους δήμους από το Μοσχάτο ως το δήμο Σαρωνικού.
Η «ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» τονίζει ότι με επί κεφαλής τους 3 δημοτικούς συμβούλους της, θα πρωτοστατήσει παράλληλα στην ανάπτυξη των αναγκαίων αγωνιστικών δράσεων για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, της παραλίας της πόλης μας και όλου του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού. Δεν θα επιτρέψουμε το ξεπούλημα στα κερδοσκοπικά συμφέροντα, τμημάτων της παραλίας της πόλης μας, των «ΑΣΤΕΡΙΩΝ», του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του Γκολφ, καθώς και του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού.

Μόνο με τον αγώνα μας ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Δεν θα σταματήσουν, αν δεν ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ.
Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο πλούτο
και το δικαίωμα σε μια πόλη ανθρώπινη.

Γλυφάδα 16 Νοεμβρίου 2014

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ

Των
1.Ταστάνη Αναστασίου του Παναγιώτη , κατοίκου και δημοτικού συμβούλου Γλυφάδας , οδός Ν.Σμύρνης 31,
2. Βαγγελάτου Ειρήνης του Κυριάκου, κατοίκου και δημοτικού συμβούλου Γλυφάδας, οδός Ναυπάκτου 29
3. Ηλιόπουλου Αθανασίου του Ηλία, κατοίκου και δημοτικού συμβούλου Γλυφάδας, οδός Τεμπών 21
4. Σκαμπαρδώνη Σταματίου του Γεωργίου, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Ταινάρου 62
5. Πλιάκη Στυλιανού του Ηρακλή, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Παλμύρας 35
6. Πάντου Θεανώς του Θωμά, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Αγ. Νεκταρίου 423
7. Κωτσόβολου Δημητρίου του Ιωάννη, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Ναυπλίου 10
8. Λειβαδά Κωνσταντίνου του Ευθυμίου- Γερασίμου , κατοίκου Γλυφάδας οδός Νισύρου2 και Πυθαγόρα
9. Μαγκαφώση Νικολάου του Αθανασίου, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Σόλωνος 4Β 10Αλέξανδρου Μπουσουλέγκα του Βίκτωρα, κατοίκου Γλυφάδας ,Α.Παπανδρέου 107
11.Γεώργιου Κλωνάρη του Νικολάου, κατοίκου Γλυφάδας, οδός Κεφαλληνίας 24

ΚΑΤΑ
1. Του κ. Υπουργού Οικονομικών, εδρεύοντος στην Αθήνα, νομίμως εκπροσωπουμένου.
2. Του κ. Υφυπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, , εδρεύοντος στην Αθήνα, νομίμως εκπροσωπουμένου.
3. Της κ. Υπουργού Τουρισμού, εδρευούσης στην Αθήνα, νομίμως εκπροσωπουμένου.

Για την ακύρωση

1. Της υπ’ αρ. Αριθμ. 143/43399/4-9-2014 (ΦΕΚ Β’ 2424/11-09-2014) Κοινής Υπουργικής Απόφασης των υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Τουρισμού περί παραχώρησης στην εταιρεία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τις διατάξεις του ν. 4146/2013 (Α΄90) όπως ισχύει
2. Κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης, προγενέστερης ή μεταγενέστερης.
___________________________________________________________________________
Ι.ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Με την προσβαλλομένη παραχωρούνται και περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα κατά πλήρηκυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.» τα Αστέρια της Γλυφάδας δασικός και σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Παραχωρείται ακόμη θαλάσσια ζώνη πλάτους 500μ.
ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
1. Η δια της προσβαλλομένης παραχώρηση στην ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε. του παλαιού αιγιαλού από τον Αγ. Κοσμά έως τη Γλυφάδα, ο οποίος ανήκει στην Παράκτια Ζώνη Αγίου Κοσμά Αττικής αντίκειται στον ιδρυτικό νόμο της Εταιρείας αφού το άρθρο 16, παρ. 2. β του ν. 4146/2013, εξαιρεί ρητά από τη μεταβίβαση στην ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε. την Παράκτια Ζώνη Αγίου Κοσμά Αττικής ΄Αλλωστε η εν λόγω έκταση έχει μεταβιβαστεί την ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. με το άρθρο 7 του ν.4062 /2012 (ΦΕΚ Α 70).

2. Η παραχωρούμενη (κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή ) θαλάσσια ζώνη πλάτου 500μ ανήκει στα κοινά σε όλους πράγματα , όπως και ο αέρας και είναι εκτός συναλλαγής

3. 1.Τα τμήματα της επίδικης έκτασης που έχουν τη μορφή δημόσου δασους δημόσιας τεχνητής δασικής φυτείας, καθώς και ο αιγιαλός και η παραλία υπάγονται ως κοινόχρηστα στη δημόσια περιουσία του κράτους – δημόσια κτήση (domain public), η οποία είναι αναπαλλοτρίωτη.

3.α. Το τμήμα της επίδικης έκτασης που έχει τη μορφή δάσους, συνιστά δημόσιο κοινόχρηστο πράγμα

3.β Οι δημόσιες τεχνητές δασικές φυτείες συνιστούν δημόσια κοινόχρηστα πράγματα
3.γ Τα κοινόχρηστα είναι αναπαλλοτρίωτα, αμεταβίβαστα και εκτός συναλλαγής χάριν της προστασίας του δημοσίου σκοπού τους και ειδικότερα της κοινοχρησίας.
Επομένως η προσβαλλομένη πράξη, καθώς και οι διατάξεις εξουσιοδοτικού νόμου άρθρου 16 παρ. 2 και 3 του ν. 4146/2013 αντιτίθενται σαφώς στη συνταγματική προστασία και το βασικά αναπαλλοτρίωτο των δημόσιων κοινόχρηστων πραγμάτων, η οποία επιτάσσεται από τον συνδυασμό των διατάξεων 5 παρ. 1, 24 παρ.1 και 25 , παρ1, εδ α΄του Συντάγματος, αλλά και από την ίδια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας

4.Η προσβαλλομένη πράξη και οι εξουσιοδοτικοί αυτής νόμοι παραβιάζουν το συνταγματικό δικαίωμά μας στο φυσικό περιβάλλον ( άρθρο 24 παρ. 1Σ).

5.Παραβίαση ουσιώδους τύπου διοικητικής πράξης
Την προσβαλλόμενη δεν υπογράφει ο συναρμόδιος Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής παρόλο που με αυτήν παραχωρούνται ευαίσθητα οικοσυστήματα τα οποία χρήζουν περιβαλλοντικής προστασίας.

ΙΙ.ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Με την προσβαλλομένη παραχωρούνται και περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.» τα κάτωθι περιγραφόμενα ακίνητα, εξαιρέσει των αιγιαλών, οι οποίοι παραχωρούνται στην εταιρεία κατά διοίκηση και διαχείριση, η οποία διενεργείται τηρουμένης της κείμενης νομοθεσίας περί αιγιαλού και περί προστασίας δημοσίων κτημάτων, μεταξύ άλλων

ΙΣΤ. Τo τμήμα αιγιαλού, συνολική έκτασης 2.000 μ., κείμενο στην περιοχή Άγιος Κοσμάς Γλυφάδας, ως αυτό εμφαίνεται με τα στοιχεία Α,Β στο υπ’ αρ. 773/24812/
12−01−1971 τοπογραφικό διάγραμμα του ΕΟΤ το οποίο προσαρτάται στην παρούσα απόφαση και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής. Η ως άνω έκταση χαρακτηρίστηκε δυνάμει του Π.Δ. 250/31−03−1971 (ΦΕΚ 75/Α΄/14−04−1971), ως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα. Οι ισχύοντες διοικητικοί καθορισμοί αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού για το ανωτέρω τμήμα έχουν δημοσιευθεί στα ΦΕΚ Δ΄ 477/1988, Δ΄ 31/1995, Δ΄ 843/2006 και Δ΄ 295/2009.

ΙΖ. Η εκτός ρυμοτομικού σχεδίου πόλεως, εδαφική έκταση, 278.000 τ.μ. (εκ της οποίας, έκταση 29.555 τ.μ. αποτελεί αιγιαλό με θαλάσσια ζώνη 500 μ.), κείμενη στην περιοχή Γλυφάδα Αττικής, ως αυτή εμφαίνεται στο υπ’ αρ. Σχεδίου 133/02−04−2003 τοπογραφικό διάγραμμα της Ε.Τ.Α. Α.Ε., το οποίο προσαρτάται στην παρούσα απόφαση και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής. Εκ της ως άνω έκτασης τα 248.445 τ.μ περιήλθαν στον δικαιοπάροχο κατά πλήρη κυριότητα δυνάμει του άρθρου 8 παρ. 2 Ν. 920/1971 (ΦΕΚ 148/Α΄/23−07−1971), η δε έκταση των 29.555 τ.μ. μετά της θαλάσσιας ζώνης 500 μ. χαρακτηρίσθηκε σύμφωνα με το εδάφιο β. του ως άνω άρθρου ως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα.
2. Η παρούσα αποτελεί μεταγραπτέο τίτλο για τη μεταβίβαση της κυριότητας των σε αυτή περιγραφομένων ακινήτων καθώς και των δικαιωμάτων διοίκησης και διαχείρισης των αιγιαλών προς την εταιρεία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.».

Οι παραχωρήσεις γίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 και 3 του ν. 4146/2013 «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις και άλλες διατάξεις» (Α΄ 90), όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο
174 του ν. 4261/2014 (Α΄ 107).
Η περίπτωση ΙΣΤ αντιστοιχεί στον παλαιό αιγιαλό από τον Αγ. Κοσμά έως τη Γλυφάδα, ο οποίος ανήκει στην Παράκτια Ζώνη Αγίου Κοσμά Αττικής. η οποία σύμφωνα με άρθρου 16, παρ. 2. β του ν. 4146/2013, εξαιρείται ρητά από τη μεταβίβαση στην ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.. ΄Αλλωστε έχει μεταβιβαστεί την ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. με το άρθρο 7 του ν.4062 /2012 (ΦΕΚ Α 70).

Η περίπτωση ΙΖ αντιστοιχεί στα Αστέρια Γλυφάδας συνολικού εμβαδού , 278.000 τ.μ. (εκ της οποίας, έκταση 29.555 τ.μ. αποτελεί αιγιαλό με θαλάσσια ζώνη 500 μ. Μετά από μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα τελικά εξεδόθη η υπ αριθμ. 13/2003 αποφάσεως της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιώς.
Σύμφωνα με αυτήν 61,4 στρ στο νότιο και νοτιοδυτικό τμήμα της έκτασης
είναι δάσος και αναδασωτέα έκταση των π αρ. 1 και 5 του ν.998/1979. εμβαδού 116,4 στρ. και 28 στρ. Είναι τεχνητές δασικές φυτείες της παρ. 4, άρθρου 3 του
Η ανωτέρω απόφαση προσεβλήθη στο ΣτΕ, επειδή συνοδευόταν από υπουργική εγκύκλιο που έλεγε ότι οι τεχνητές δασικές φυτείες δεν προστατεύονται από το νόμο, Το ΣτΕ με την υπ αρ 3859/2009 απόφαση του απεφάνθη ότι οι τεχνητές δασικές φυτείες απολαμβάνουν συνταγματικής προστασίας παρόλο που στο νόμο ν 3208/2003 δεν υπάρχει ρητή αναφορά γι αυτές, όπως υπήρχε αρχικά στο ν 998/79.
Η παραχωρούμενη (και μάλιστα κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή ) θαλάσσια ζώνη πλάτους 500μ ανήκει στα κοινά σε όλους πράγματα , όπως και ο αέρας και είναι εκτός συναλλαγής
Τα Αστέρια Γλυφάδας αποτελούν ακόμη σημαντικό αρχαιολογικό χώρο καθώς είναι η απόληξη στη θάλασσα του αρχαίου δήμου της Αιξωνής και στη θέση αυτή υπήρχαν οικισμοί της νεολιθικής, πρωτοελλαδικής, μυκηναϊκής, ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου. Παλαιότερα είχαν ανακαλυφθεί τάφος στο λόφο και αρχαία λατομεία στη νότια παραλία. Μέσα στην περιοχή έχουν πρόσφατα ανακαλυφθεί πρωτοελλαδικό νεκροταφείο 60στρ (στο λόφο) και προϊστορικός περίβολος του τέλους της πρωτοελλαδικής εποχής δίπλα στην Λ.Ποσειδώνος. Γύρω από τα Αστέρια έχουν ανακαλυφθεί Παλαιοχριστιανική Βασιλική , κυκλικό κτίριο Ψαραγοράς και Μυκηναϊκό Νεκροταφείο
Αν συνυπολογίσουμε και το ότι με το ΦΕΚ 2429/2014 παραχωρείται στην Εταιρεία ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΕ η υπόλοιπη παράκτια ζώνη του Δήμου Γλυφάδας ο Δήμος Γλυφάδας κινδυνεύει να απωλέσει την πρόσβαση του προς τη θάλασσα.

Οι παραχωρήσεις γίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 και 3 του ν. 4146/2013 «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις και άλλες διατάξεις» (Α΄ 90), όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο
174 του ν. 4261/2014 (Α΄ 107).

1. Συστήνεται Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε.» (στο εξής η «Εταιρεία»), με διάρκεια ενενήντα εννέα (99) έτη.

α) Η Εταιρεία λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και εποπτεύεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

β) Η Εταιρεία διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, καθώς και από τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α` του ν. 3429/2005 «Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί (ΔΕΚΟ)» (Α`314) όπως ισχύει, και για τα θέματα που δεν ρυθμίζονται ρητά από τους νόμους αυτούς, από τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 (ΑΊ44) «Περί Ανωνύμων Εταιρειών», ενώ εξαιρείται από τις διατάξεις του ν. 2190/1994 «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής για την επιλογή προσωπικού και ρύθμιση θεμάτων
Διοίκησης» (Α`28).

2. Σκοπός της Εταιρείας είναι η διοίκηση, η διαχείριση και η αξιοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων, κτιρίων και εγκαταστάσεων, καθώς και εκτάσεων, κτιρίων και εγκαταστάσεων ιδιοκτησίας Ν.Π.Δ.Δ., που βρίσκονται στην περιοχή μεταξύ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και του ακρωτηρίου Σουνίου (στο εξής η «Υπό Αξιοποίηση Περιοχή») και που:
α. παραχωρούνται άνευ ανταλλάγματος κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία, εφόσον μοναδικός μέτοχος παραμένει το Ελληνικό Δημόσιο, με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις της επόμενης παραγράφου.
β. μεταβιβάζονται σε αυτήν με αγοραπωλησία, δωρεά, κληροδότημα ή άλλου τύπου σύμβαση και λοιπά, εξαιρουμένων ρητώς των εκτάσεων του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της Παράκτιας Ζώνης Αγίου Κοσμά Αττικής (πρώην Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας Αγίου Κοσμά και Εθνικό Κέντρο Νεότητας Αγίου Κοσμά), του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), του Αστέρα Βουλιαγμένης και των Μαρίνων Αλίμου και Γλυφάδας, με σκοπό την αξιοποίηση και εκμετάλλευση τους ή την εγκατάσταση και λειτουργία των γραφείων της.

3. Η διοίκηση, διαχείριση και εκμετάλλευση δημόσιων ακινήτων που ευρίσκονται εντός της υπό αξιοποίηση περιοχής, καθώς και κτιρίων και εγκαταστάσεων με τα παραρτήματα και συστατικά τους, περιέρχονται στην Εταιρεία με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών. Με την έκδοση της κοινής υπουργικής απόφασης του προηγούμενου εδαφίου, τα παραπάνω ακίνητα και τα επ’αυτών κτίρια, παραρτήματα και συστατικά τους, καθώς τα επ’ αυτών εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα, περιέρχονται από το δικαιούχο κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία, η οποία δικαιούται να ενεργεί κάθε σχετική πράξη διαχείρισης, αξιοποίησης και εκμετάλλευσης, υποχρεούται δε να τα προστατεύει με δικές της ενέργειες και δαπάνες. Από την ίδια ημερομηνία η εταιρεία υπεισέρχεται αυτοδικαίως σε τυχόν ισχύουσες συμβάσεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλες συμβάσεις διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των ως άνω ακινήτων και κτιρίων, καθώς και των παραρτημάτων και συστατικών τους

Η Εταιρεία δεν δύναται να μεταβιβάσει καθ` οιονδήποτε τρόπο σε τρίτους την κυριότητα των ακινήτων που παραχωρούνται κατά τα ανωτέρω χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
…………………………………………………………………………………..
4. Η Εταιρεία δικαιούται να προβαίνει σε κάθε σχετική πράξη διαχείρισης, αξιοποίησης και εν γένει εκμετάλλευσης για δικό της λογαριασμό και στο όνομα της.
5.Η Εταιρεία, με απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου, μπορεί για την εξυπηρέτηση του σκοπού της να αποκτά εμπράγματα ή/και ενοχικά δικαιώματα σε άλλα ακίνητα, που βρίσκονται εντός ή πλησίον της εκτάσεως της Υπό Αξιοποίηση Περιοχής, με σκοπό τη διοίκηση, αξιοποίηση και εν γένει συνολική εκμετάλλευση αυτών.

Δυνάμει της προσβαλλομένης και της παρ 5, του άρθρο 16, ν. 4146/2013, όπως ισχύει , η Εταιρεία , μπορεί να αποκτήσει κυριότητα και στο ΠΙΚΠΑ με μια απλή απόφαση του Διοικητικού της Συμβουλίου

Οι επίδικες εκτάσεις μπορούν να ενταχθούν σε Στρατηγικές Επενδύσεις . Δυνάμει του Άρθρου 24, ν 3894/2010, όπως ισχύει , μπορούν να καταρτίζονται «Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων» (ΕΣΧΑΣΕ) στα οποία εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 11, 12, 13, 13Α παράγραφοι 2,14 και 14Α του ν. 3986/2011 (Α`152) όπως ισχύουν.
Εν προκειμένω μπορούν να κτιστούν με συντελεστή δόμησης 0,2 τουριστικά καταλύματα, συνεδριακά κέντρα, μαρίνες, κατοικίες, εμπορικά καταστήματα, καζίνα, εστιατόρια, νυκτερινά κέντρα κ.α. μέχρι ελικοδρόμιο με αποτέλεσμα την σοβαρή περιβαλλοντική επιδείνωση.

ΙΙΙ. ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΟ

Το ΦΕΚ όπου δημοσιεύεται η προσβαλλομένη φέρει ημερομηνία 11-9-2014. Όμως «σε όλες τις δίκες του Δημοσίου, κατά τη διάρκεια των δικαστικών διακοπών, δηλ. από 1 Ιουλίου μέχρι 15 Σεπτεμβρίου ουδεμία απολύτως τρέχει προθεσμία είτε εις βάρος του Δημοσίου είτε εις βάρος των άλλων διαδίκων … Κάθε προθεσμία, η οποία έχει αρχίσει προ των διακοπών … αναστέλλονται κατά τη διάρκεια των διακοπών.» Βλ. Ολομ. ΣτΕ 2808/2002, 1476/2004.
Επομένως η προθεσμία λήγει στις 14 Νοεμβρίου.

IV.ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

Ως προς την προσβολή της άνω πράξεως έχουμε έννομο συμφέρον δεδομένου ότι είμαστε άπαντες κάτοικοι του Δήμου Γλυφάδας, στα όρια του οποίου εμπίπτουν ή θεωρείται ότι εμπίπτουν οι παραπάνω εκτάσεις

Διακυβεύεται δε κατά τρόπο άμεσο εκ της παραχωρήσεως των επίδικων έκτασεων μέσω της προσβαλλομένης, η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των οικοσυστημάτων των ακτών, του τοπίου και των αρχαιοτήτων, καθώς και η ποιότητα της ζωής μας, λόγω της άμεσα αναμενόμενης εντατικής τουριστικής αξιοποίησης και της αποκοπής μας από τη θάλασσα . Συνεπώς νομίμως ασκούμε το συνταγματικό δικαίωμα μας στο περιβάλλον.
Διακυβεύεται ακόμη η ελεύθερη πρόσβαση μας και η απόλαυση των κοινοχρήστων πραγμάτων λόγω της παραχώρησης τους σε ιδιώτες.
Το έννομο συμφέρον καθενός είναι προσωπικό και άμεσο καθώς, υπό το δεδομένο νομικό καθεστώς, απειλείται η αξιοπρεπής μας διαβίωση που εγγυάται το Σύνταγμα (άρθρο 2, παρ1, βλ και ΣτΕ 1906/2014) λόγω της απώλειας των μοναδικών μεγάλων πράσινων και ελεύθερων χώρων του Δήμου μας , είναι δε και ενεστώς, καθώς επιτρέπεται η πώληση των προαναφερθέντων εκτάσεων, χωρίς να απαιτείται άλλη διοικητική πράξη.

V.ΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
Η προσβαλλόμενη είναι εκτελεστή διοικητική πράξη όπως έχει κριθεί από τις πρόσφατες αποφάσεις 1415 -16 /2013 του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ, καθώς και την ΣτΕ ΟΛ 1903/2014.
Ακόμη η Ολομέλεια του ΣτΕ 1210/2007, 1211/2007 έχει κρίνει ως εκτελεστή διοικητική πράξη την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία παρεχωρείτο η κυριότητα των Αλυκών Αναβύσσου στην ΕΤΑ Α.Ε.
Πέραν τούτου το ΣτΕ έχει κρίνει ότι (ΣτΕ 891-95/2008 Ολ., ΣτΕ 1176/2008 Ολ, ΣτΕ 1211/2010 Δ, ΣτΕ 1212/2010 Ολ ), ότι ακόμη και οι πράξεις της ΕΤΑ Α.Ε. και του ΟΛΠ Α.Ε. που είναι ΝΠΙΔ και αφορούν την διαχείριση ειδικώς των κοινοχρήστων ακινήτων ( την παραχώρηση ιδιαιτέρων δικαιωµάτων επί αιγιαλού ή λιμένων) εκδίδονται κατ’ ενάσκηση δηµοσίας εξουσίας και, ως εκ τούτου, αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, έστω και αν η εν λόγω δράση αποτελεί µέρος της επιχειρηµατικής δραστηριότητος της εταιρείας και αποβλέπει και στην επίτευξη κέρδους.

VI. ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

1. Η δια της προσβαλλομένης παραχώρηση στην ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε. του παλαιού αιγιαλού από τον Αγ. Κοσμά έως τη Γλυφάδα, ο οποίος ανήκει στην Παράκτια Ζώνη Αγίου Κοσμά Αττικής αντίκειται στον ιδρυτικό νόμο της Εταιρείας αφού το άρθρο 16, παρ. 2. β του ν. 4146/2013, εξαιρεί ρητά από τη μεταβίβαση στην ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ Α.Ε. την Παράκτια Ζώνη Αγίου Κοσμά Αττικής ΄Αλλωστε η εν λόγω έκταση έχει μεταβιβαστεί την ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. με το άρθρο 7 του ν.4062 /2012 (ΦΕΚ Α 70).

2. Η παραχωρούμενη (κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή ) θαλάσσια ζώνη πλάτου 500μ ανήκει στα κοινά σε όλους πράγματα , όπως και ο αέρας και είναι εκτός συναλλαγής

3. 1.Τα τμήματα της επίδικης έκτασης που έχουν τη μορφή δημόσου δασους δημόσιας τεχνητής δασικής φυτείας, καθώς και ο αιγιαλός και η παραλία υπάγονται ως κοινόχρηστα στη δημόσια περιουσία του κράτους – δημόσια κτήση (domain public), η οποία είναι αναπαλλοτρίωτη.

3.α. Το τμήμα της επίδικης έκτασης που έχει τη μορφή δάσους, συνιστά δημόσιο κοινόχρηστο πράγμα
Στην υπό κρίση περίπτωση μεταβιβάζεται η κυριότητα έκτασεων που κατά τμήματα της είναι δημόσιο δάσος, κατά τους ορισμούς του Συντάγματος και του εκτελεστικού νόμου αυτού ν. 998/1979, καθώς έχει δασική μορφή και ανήκει μέχρι σήμερα κατά κυριότητα στον ΕΟΤ, ο οποίος είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Ειδικότερα σύμφωνα με την ΑΚ 967 ως πράγματα κοινής χρήσης αναφέρονται “ιδία τα ελευθέρως και αενάως ρέοντα ύδατα, οι οδοί και οι πλατείες, ο αιγιαλός, οι λιμένες και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους”. Η χρήση, όμως, του επιρρήματος “ιδία” προσδίδει στην παραπάνω απαρίθμηση των κοινόχρηστων πραγμάτων ενδεικτικό χαρακτήρα ( βλ Α.Γεωργιάδη, “Εμπράγματο Δίκαιο”, 1991, σελ 123• Πρ. Δαγτόγλου “Γενικό Διοικητικό Δίκαιο”, γ΄ έκδοση 1992 ,σελ 632 ,παρ 1186• Ι. Καράκωστα , “Περιβάλλον και Αστικό Δίκαιο” 1986, σελ 28• Σ. Παππά σε “Α.Κ. Γεωργιάδη- Σταθόπουλου” άρθρο 967) με αποτέλεσμα και άλλα πράγματα να μπορούν να θεωρηθούν κοινόχρηστα.
Στην επιστήμη επικρατεί η κατάταξη των κοινόχρηστων πραγμάτων σε τέσσερις κατηγορίες: τα δημόσια ύδατα, τους αιγιαλούς και όχθες, τις δημόσιες οδούς, τους δημόσιους κήπους, άλση και δάση (βλ Πρ.Δαγτόγλου “Γενικό Διοικητικό Δίκαιο”, γ έκδοση 1992 ,σελ 632 και Ι. Καράκωστα, “Περιβάλλον και Αστικό Δίκαιο” 1986, σελ 28).
Παρεμφερής απαρίθμηση συναντάται στη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του ν.δ. 8/1973 “Περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού” (ΦΕΚ 24), που ορίζει τις κοινόχρηστες εκτάσεις μίας πόλης, οι οποίες είναι: “αι οδοί, …αι πλατείαι και και τα άλση ή κήποι …”.
Τα δημόσια, δάση και οι δημόσιες δασικές εκτάσεις υπάγονται στην έννοια των κοινοχρήστων πραγμάτων (ΑΚ 967) καθώς δεν θεωρούνται ότι ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου (βλ. Πρ.Δαγτόγλου “Γενικό Διοικητικό Δίκαιο” 1992, σελ 636, παρ. 1200), αλλά λόγω της ιδιότητας τους ως κατεξοχήν συλλογικών και κοινωνικών αγαθών συνιστούν “εθνικό κεφάλαιο” (βλ. και άρθρο 2 παρ. 1 ν. 998/79) και εξυπηρετούν την κοινή χρήση (βλ και ΤριμΔιοικΠρωτ. Χαλκίδας 169/86, ΕΔΚΑ 1987, σελ 44 επ., σύμφωνα με την οποία “η κοινή χρήση δημόσιου πράγματος όπως το δάσος, συνιστά το δημόσιο δικαίωμα του ιδιώτη”. ).

Η διαφύλαξη και βελτίωση των δημοσίων δασών και των δημοσίων δασικών εκτάσεων αναμφισβήτητα συμβάλλει στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας αλλά και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Σύμφυτη με την έννοια της κοινοχρησίας είναι και η ύπαρξη του δικαιώματος χρήσης, απόλαυσης και ωφέλειας του φύσει κοινόχρηστου δημόσιου δάσους ή δασικής έκτασης . Η τριπλή διάσταση που συνίσταται στη χρήση, απόλαυση και ωφέλεια του κοινόχρηστου δάσους ή της δασικής έκτασης, είναι απαραίτητη και έχει την εξής σημασία: Στην έννοια της κοινοχρησίας εμπεριέχεται τόσο η ελεύθερη χρήση όσο και η απόλαυση του κοινόχρηστου δάσους ή δασικής έκτασης. Μάλιστα η απόλαυση του κοινόχρηστου δάσους ή δασικής έκτασης δε περιορίζεται μόνο σε εκείνην, που συνδέεται με την αναψυχή, αλλά εμπεριέχει και την κοινή ωφέλεια που πηγάζει από την κοινή χρήση. Η έννοια, επομένως, της κοινής ωφέλειας συναρτάται άμεσα με την κοινοχρησία η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί αποψιλωμένη από το στοιχείο της κοινής ωφέλειας, το οποίο στην περίπτωση του δάσους ή της δασικής έκτασης συνίσταται στο όφελος, που προκύπτει για το κοινωνικό σύνολο από τη διατήρηση και την επαύξηση του δασικού περιβάλλοντος, το οποίο και επιτελεί ποκίλες λειτουργίες ως άθροισμα επιμέρους οικοσυστημάτων, συμβάλλει δε και ευνοεί τη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και την αναβάθμιση της ποιότητα ζωής του (βλ. Ευπραξία-Αίθρα Μαριά, Η Νομική Προστασία των Δασών 1998, σελ 253-255).
Η άποψη ότι τα δημόσια δαση και οι δημόσιες δασικές εκτάσεις ανήκουν στην κατηγορία των κοινόχρηστων πραγμάτων ενισχύεται από τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης ως οικοσυστήματος, ο οποίος προσετέθη ως ερμηνευτική δήλωση στο άρθρο 24 παρ. 1 Σ. με την αναθεώρηση του 2001, κατά τον οποίο ” Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλοεξάρτησης και αλληλοεπίδρασης τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης έιναι αραιά”.

3.β τα τμήματα της έκτασης που έχουν τη μορφή δημόσιας τεχνητής δασικής φυτείας συνιστούν δημόσια κοινόχρηστα πράγματα
Σύμφωνα με την ΣτΕ 3859/2009, οι τεχνητές δασικές φυτείες απολαμβάνουν συνταγματικής προστασίας παρόλο που στο νόμο ν 3208/2003 δεν υπάρχει ρητή αναφορά γι αυτές, όπως υπήρχε αρχικά στο ν 998/79.«Σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 3208/2003 (άρθρο 11), της προστασίας των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας εξαιρούνται εκείνες μόνο οι δασικές φυτείες που δημιουργούνται επί ιδιωτικών γεωργικών εκτάσεων, με σκοπό την υλοτομία, τη διακίνηση και εμπορία δασικών προϊόντων (βλ. Π.Ε. 131/2007 και εισηγ. Έκθεση του
ν. 3208/2003, σελ. 10), όπου διευκρινίζεται ότι πρόκειται για λευκώνες χριστουγεννιάτικα δένδρα και δασικές φυτείες του Κανονισμού 1280 ΕΟΚ που δημιουργήθηκαν ή δημιουργούνται επί γεωργικών εκτάσεων από τους ιδιοκτήτες τους………..διότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της Χώρας, είτε ανήκουν στο Δημόσιο είτε σε ιδιώτες ή νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, υπάγονται ως φυσικά αγαθά υπό ίδιον προστατευτικό καθεστώς, προς το σκοπό της διατήρησης της κατά τον προορισμό τους χρήση τους και της διαφύλαξης της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας που προκύπτει από την ύπαρξή τους. Αυτή η προστασία αφορά τις εκτάσεις που πράγματι καλύπτονται από δασική βλάστηση είτε αυτή δημιουργήθηκε με φυσικά είτε με τεχνικά μέσα (βλ. ΣτΕ 89/1981,2568/1981, 2087/2004, 321/2005)».
Ο πρόσφατος νόμος 4280/2014,τροποποιώντας το άρθρο 3 του 998/79 ,το οποίο καθορίζει ποιες κατηγορίες δασικών εδαφών προστατεύονται και ποιες όχι προβλέπει μεταξύ άλλων ότι:
«4. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και τα εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών πάρκα και άλση, το περιαστικό πράσινο, οι κηρυγμένες δασωτέες ή αναδασωτέες εκτάσεις.
5. Στις διατάξεις του παρόντος νόμου πλην των πε ριπτώσεων των άρθρων 17, 22, 63, 64 και 65 του παρό ντος νόμου υπάγονται και οι εκτάσεις των επόμενων περιπτώσεων α` και β` του παρόντος, που δεν έχουν αναγνωριστεί ως ιδιωτικές με έναν από τους τρόπους του άρθρου 10 του ν. 3208/2003:
α) Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται επί ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών και συγκροτούν φυσικά οικοσυστήματα αποτελούμενα από φρυγανική, ποώδη ή άλλη αυτοφυή βλάστηση ή από δασική μεν βλάστηση που δεν συνιστά δασοβιοκοινότητα.
β) Οι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις των ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών
6. Δεν υπάγονται οπωσδήποτε στις διατάξεις του παρόντος νόμου:
α) Οι ανέκαθεν γεωργικώς καλλιεργούμενες εκτάσεις.
β) Οι εκτάσεις που έχουν τη μορφή της περίπτωσης α` της παραγράφου 5 του παρόντος, που στη λήψη Α/Φ έτους 1945 ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960, εμφάνιζαν αγροτική μορφή.
γ) Οι τεχνητές δασικές φυτείες που δημιουργούνται από τους ιδιοκτήτες τους, ως και οι από αυτούς φυτεύσεις δένδρων, επί εκτάσεων που έχουν τη μορφή των ανωτέρω περιπτώσεων α` και β` της παραγράφου 5 ή των περιπτώσεων α` και β` της παρούσας παραγράφου 6, είτε σε εφαρμογή εθνικών ή κοινοτικών προγραμμάτων είτε όχι, με σκοπό την παραγωγή και εμπορία δασικών προϊόντων ή την αναβάθμιση της αισθητικής του τοπίου».
Η τεχνητή δασική φυτεία στα Αστέρια Γλυφάδας δεν εμπίπτει σε καμία από τις εξαιρούμενες κατηγορίες, αντίθετα εμπίπτει στις προστατευόμενες από το Σύνταγμα τεχνητές δασικές φυτείες και στο περιαστικό πράσινο.
Για τους ίδιους λόγους με τα δημόσια δάση-δασικές εκτάσεις και οι δημόσιες δασικές φυτείες συνιστούν δημόσια κοινόχρηστα πράγματα

3.γ. Τα κοινόχρηστα είναι αναπαλλοτρίωτα, αμεταβίβαστα και εκτός συναλλαγής χάριν της προστασίας του δημοσίου σκοπού τους και ειδικότερα της κοινοχρησίας.

Δημόσια πράγματα όπως είναι γνωστό, είναι όλα τα ακίνητα ή τα ενσώματα ή ασώματα κινητά πράγματα, που είναι προορισμένα στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος (σχετικά και σε Π. Δαγτόγλου “Γενικό Διοικητικό Δίκαιο”, Αθήνα 1978, τ.Β, σελ 150). Τα δημόσια πράγματα, διακρινόμενα σε πράγματα “κοινά τοις πάσι” (θάλασσα, ατμοσφαιρικός αέρας), κοινόχρηστα πράγματα, τιθέμενα στην άμεση διάθεση του κοινού εν γένει για χρήση σύμφωνη με τον προορισμό τους και ιδιόχρηστα πράγματα, δηλαδή πράγματα προορισμένα στην εξυπηρέτηση ειδικών δημοσίων σκοπών, τα οποία δεν διατίθενται στην ελεύθερη χρήση του κοινού.
Τα δημόσια πράγματα εντάσσονται κατ’ αρχήν στη δημόσια κυριότητα συνιστώντας τη δημόσια περιουσία του κράτους ( σε αντίθεση με την ιδιωτική περιουσία αυτού, τον fiscus), καθώς στην περίπτωση αυτή προκρίνεται ή άμεση εξυπηρέτηση δι’ αυτών δημοσίων σκοπών (χρήσης από το κοινό ή κάλυψης κοινωνικών και διοικητικών αναγκών) και όχι κυρίως η δια των εσόδων τους ενίσχυση των δημοσίων οικονομικών. Κατ’ αυτήν την έννοια, τα δημόσια πράγματα είναι βασικά αναπαλλοτρίωτα, αμεταβίβαστα και εκτός συναλλαγής κατά τη διάταξη άρθρου 966 Α.Κ.

Υποστηρίζεται δε ισχυρά στη θεωρία ότι τα δημόσια πράγματα είναι απολύτως ανεπίδεκτα ιδιωτικής κυριότητας και αναπαλλοτρίωτα, δηλ. πράγματα εκτός συναλλαγής.

Ότι ” Απαγορεύεται η μεταβίβαση πράγματος εκτός συναλλαγής. Κατά συνέπεια, σχετική δικαιοπραξία μεταβιβάσεως είναι κατά την ΑΚ 174, από την αρχή άκυρη (ΣτΕ 2286/1965)” (βλ. Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Α.Κ., “Εμπράγματο Δίκαιο”, άρθρα 945 επ. Σ. Παππάς, σελ 93 επ., 102-104 και συμπέρασμα σελ 104).

Η άποψη ότι η δημόσια περιουσία του κράτους είναι αναπαλλοτρίωτη και αμεταβίβαστη είναι πάγια και στην παραδοσιακή θεωρία του διοικητικού δικαίου ( βλ. σε Μ.Στασινόπουλου “Αναγκαστική απαλλοτρίωσις επί κοινοχρήστων και δημοσίων πραγμάτων υπαγόμενων εις τα άρθρα 966-971 ΑΚ” σε ΕΔΔΔ 14/1970 σελ. 225 επ, Berthelemy ” Διοικητικόν Δίκαιον”, 1933 τμήμα 3ο , “Η Δημόσια κτήσις “, Fritz Fleiner ” Διοικητικόν Δίκαιον 1932 , σελ. 323 επ. , κ.α.
Η ιδιαίτερη προστασία της δημόσιας περιουσίας, το βασικό αναπαλλοτρίωτο αυτής και η υπό συγκεκριμένους όρους κατ’ εξαίρεση δυνατότητα εκποίησης στοιχείων αυτής πρέπει να θεωρηθεί ότι προκύπτει ερμηνευτικά από το συνδυασμό των ακόλουθων συνταγματικών ρυθμίσεων και αρχών:

α) Από την αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 Σ., αφού η αφαίρεση δημοσίου πράγματος από τη δημόσια περιουσία και η μεταβίβαση και παραχώρηση αυτού σε ιδιώτες, σε συνδυασμό και με τον τρόπο διαχείρισης αυτού από τον ιδιωτικό κύριο, είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει στην άρση της δημοσίας χρήσεως και της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών σε αυτό και απόλαυσης του (πράγμα εξαιρετικά προφανές στην περίπτωση ιδίως των κοινοχρήστων πραγμάτων) και στη ματαίωση της εξυπηρέτησης των δημοσίων σκοπών, ιδίως μάλιστα όταν αυτοί προσανατολίζονται στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, ιδιαίτερα ουσιωδών για την ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε πολίτη (π.χ. προστασία περιβάλλοντος).

β) Από την πρόσφατα εισαχθείσα ρητώς αρχή του κοινωνικού κράτους κατά το άρθρο 25 παρ. 1 εδ α΄ Συντ. 1975/1985/2001 (“αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου”). Η διάταξη αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως θέτουσα ένα εγγενές όριο στην άσκηση των ιδιοκτησιακών και επιχειρηματικών δικαιωμάτων, κατά τρόπο ώστε η άσκηση αυτών να μην οδηγεί στη ματαίωση των δημοσίων σκοπών και ιδίως εκείνων που τίθενται υπέρ του κοινωνικού συνόλου και της κοινωνικής και συλλογικής απόλαυσης ορισμένων δημοσίων αγαθών και το οικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς να μην αίρει την αρχή της κοινωνικής προστασίας.

γ) Από την συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος κατά το άρθρο 24 παρ. 1 εδ. α’, β’ και γ’ Σ, κατά την οποία οι αιγιαλοί και οι παραλίες τα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις οι υγρότοποι και οι περιοχές αποκατάστασης φυσικού τοπίου αττικής χλωρίδας και πανίδας προστατεύονται κατά τον προορισμό τους και την λειτουργία τους και εντάσσονται ουσιαστικά στην προστασία της κοινοχρησίας και της κοινής απόλαυσης από όλους τους πολίτες.

δ) Εν τέλει, όμως, και από την ίδια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας ως βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος (άρθρο 1 παρ. 2 Σ.). δεδομένου ότι, όπως βάσιμα υποστηρίζεται, η συγκρότηση της δημόσιας περιουσίας ως ουσιώδους προϋπόθεσης για την εξυπηρέτηση δημοσίων σκοπών και προορισμών δεν εκκινεί από το δικαίωμα στην ιδιοκτησία (άρθρο 17 Σ.) αλλά από την ίδια την έννοια της (εσωτερικής) κρατικής κυριαρχίας και της ασκήσεως αυτής .
Επιπλέον δε η λειτουργία της αρχής του κοινωνικού κράτους και η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων (όπως και το συνταγματικό δικαίωμα στο περιβάλλον) αποτελούν ουσιώδη προϋπόθεση της ενεργού πολιτικής συμμετοχής (σχετικά και σε Αρ. Μάνεση “Ατομικές Ελευθερίες”, Θεσσαλονίκη 1982).

Στην υπό κρίση υπόθεση τίθεται ζήτημα ιδιωτικοποιήσεως κοινοχρήστων πραγμάτων (ιδίως των δημοσίων δασών , των δημοσίων τεχνητών δασικών φυτειών, αλλά και της παραλίας και του αιγιαλού ακόμη και της θάλασσας) και μεταβίβασης στην Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε. και περαιτέρω σε ιδιώτες τμημάτων της δημοσίας κτήσεως υπό την έννοια της άμεσης κτήσεως κυριότητας από την εταιρεία Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε. με σκοπό βάσει του άρθρου 16 παρ. 2 και 3 του ν. 4146/2013 τη μεταβίβαση της κυριότητας της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτη με ταυτόχρονη άρση του δημόσιου προορισμού τους.

Επομένως η προσβαλλομένη πράξη, καθώς και οι διατάξεις εξουσιοδοτικού νόμου άρθρου 16 παρ. 2 και 3 του ν. 4146/2013 αντιτίθενται σαφώς στη συνταγματική προστασία και το βασικά αναπαλλοτρίωτο των δημόσιων κοινόχρηστων πραγμάτων, η οποία επιτάσσεται από τον συνδυασμό των διατάξεων 5 παρ. 1, 24 παρ.1 και 25 , παρ1, εδ α΄του Συντάγματος, αλλά και από την ίδια την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας (πρβλ. και σχετική γνωμοδότηση του επίτιμου Αντιπρόεδρου του ΣτΕ Μιχαήλ Δεκλερή, με τίτλο “Η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Κτήσεως”).

2. Η προσβαλλομένη πράξη και οι εξουσιοδοτικοί αυτής νόμοι παραβιάζουν το συνταγματικό δικαίωμά μας στο φυσικό περιβάλλον
( άρθρο 24 παρ. 1Σ).
Η προοπτική παραχώρησης σε τρίτους περιουσιακών δικαιωμάτων από το Παράκτιο Μέτωπο Γλυφάδας με σκοπό την εντατική οικονομική και επιχειρηματική εκμετάλλευση θα προκαλέσει την σημαντική επιδείνωση περιβαλλοντικών συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και θα αποδυναμωθεί το ήδη υφιστάμενο περιβαλλοντικό κεκτημένο, κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα και ιδίως μέσα από την διακινδύνειυση δασών, των τεχνητών δασικών φυτειών, της παραλίας και αιγιαλού, και της θάλασσας των σχετικών με τις παραθαλάσσιες εκτάσεις οικοσυστημάτων κλπ. .

3.Παραβίαση ουσιώδους τύπου διοικητικής πράξης

Την προσβαλλόμενη δεν υπογράφει ο Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής παρόλο που με αυτήν παραχωρούνται ευαίσθητα οικοσυστήματα τα οποία χρήζουν περιβαλλοντικής προστασίας.
Επειδή η παρούσα είναι παραδεκτή, νόμιμη και βάσιμη, ασκείται δε εμπρόθεσμα και με πρόδηλο και σαφές έννομο συμφέρον

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
και για όσους τυχόν νομίμως θα προσθέσουμε

ΖΗΤΟΥΜΕ
ΜΕ ΡΗΤΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΠΑΝΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
– Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση μας καθ’όλα τα αιτήματα αυτής..
– Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη , δηλαδή η υπουργική απόφαση 143/ 43399/ 4-9-2014 Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Τουρισμού (ΦΕΚ 2424/ Β’/ 11-9-2014) , κατά το τμήμα αυτής που αφορά τις ως άνω επίδικες ζώνες ΙΒ και ΙΔ, καθώς και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοίκησης, προγενέστερη ή μεταγενέστερη.
– Να καταδικαστεί το Δημόσιο στην γενική δικαστική μας δαπάνη.

Αντίκλητο και πληρεξούσιο δικηγόρο ορίζουμε διορίζουμε την δικηγόρο Αθηνών, Αικατερίνη Θεοδωράτου, , κάτοικο Αθηνών, Πανεπιστημίου 56 , ΑΜΔΣΑ 16904 τηλ 210 3303014, 6972 797718
Αθήνα 14-11-2014
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος

 

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.