Οι Καταριανοί, ο Τσάκας, οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μιλάμε για απλές επενδύσεις αλλά για σύνθετες γεωπολιτικές κινήσεις που απλώνονται σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να ζύγισε πολύ την απόφαση του, να επισκεφτεί το Κατάρ, βέβαια είχε προηγηθεί η αποχώρηση των Καταριανών από την διεκδίκηση του Ελληνικού, ξεκάθαρο μήνυμα δυσφορίας.
Για να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, κανείς δεν έχει ξεχάσει το φιάσκο με το περιβόητο «μνημόνιο επενδύσεων», δηλαδή τη συμφωνία διμερούς οικονομικής συνεργασίας μεταξύ της Eλλάδας και της Επενδυτικής Αρχής του Κατάρ (Qatar Investment Authority – QIA).
Σύμφωνα με αυτό, θα επένδυαν 5 δισ. δολάρια στους τομείς της ενέργειας, των ακινήτων, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, του τουρισμού και των ξενοδοχείων, ενώ μια μεικτή επιτροπή θα συνεδρίαζε σε Aθήνα και Nτόχα (πρωτεύουσα του Kατάρ) εναλλάξ, κάθε τρεις μήνες.
Τότε είχε διαφημιστεί η μεγάλη επένδυση στο ελληνικό με κατασκευή μαρίνας ελλιμενισμού πολυτελών θαλαμηγών, ξενοδοχείων, συνεδριακών κέντρων, πλωτού καζίνο, ακόμη και αεροδρομίου που θα χρησιμοποιείται από lear jet.
Όλα αυτά με διακρατική συμφωνία που όμως ξίνισε τους Γερμανούς που έβαλαν βέτο και όλα εντάχθηκαν στο περιβόητο ΤΑΙΠΕΔ που υπάρχει πλέον τοποτηρητής τους και το παιχνίδι ελέγχεται…
Έτσι το Ελληνικό πήρε επάξια μια θέση στις «Χίλιες και μία νύχτες» και έγινε από τα γνωστότερα «Παραμύθια της Χαλιμάς» των ελληνικών καφενείων.
Ο Γιώργος Παπανδρέου τότε έλεγε ότι η προσέλκυση επενδύσεων αποτελεί προτεραιότητα και ότι το μνημόνιο συνεργασίας με το Kατάρ είναι «ψήφος εμπιστοσύνης» προς τη χώρα μας. Ελπίζουμε να μην ακούσουμε τα ίδια και από τον Αντώνη Σαμαρά.
Το ΚΑΤΑΡ και ο ρόλος του
Οι Καταριανοί το ίδιο παιχνίδι έπαιξαν και με την Κύπρο καθώς υπέγραψαν ένα ανάλογο μνημόνιο ύψους 500 εκ. ευρώ για διάφορους τομείς συνεργασίας το οποίο δεν απέδωσε. O κυριότερος λόγος που το Kατάρ αποφάσισε να ακυρώσει τις επενδύσεις του είναι ότι πείστηκαν να στραφούν στην Tουρκία και στα κατεχόμενα.
Οι σχέσεις των δύο αυτών χωρών φαίνεται να είναι πολύ καλές, αφού έχουν κάτι που τους ενώνει: το φυσικό αέριο. Όμως δίνεται μάχη παρασκηνίου για τον έλεγχο της Συρίας.
Το Kατάρ προμηθεύει την παγκόσμια αγορά με το 30% του φυσικού αερίου. Η Τουρκία δεν διαθέτει αέριο, αλλά μέσα από το έδαφός της θα περάσει ο αγωγός Nαμπούκο. Γι’ αυτό υπέγραψε συμφωνία συνεκμετάλλευσης και προγραμματίζεται να περάσει μέσα από τις Τουρκία, Βουλγαρία, Pουμανία, Oυγγαρία και Aυστρία. Xρηματοδοτείται από την E.E. και τις HΠA και στοχεύει στην απομόνωση της Pωσίας στην αγορά ενέργειας.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην κρισιμότερη φάση των αποκρατικοποιήσεων ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ με δυναμικό διεκδικητή τους Ρώσους γίνεται αυτό το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κατάρ.
Ο αγωγός που περνά μέσα από την Tουρκία, την έφερε πιο κοντά με το Kατάρ με την προϋπόθεση ότι η μεταφορά των ενεργειακών πόρων θα διασυνδεθεί με ένα λιμάνι, στο οποίο η QIA έχει πολύ καλή πρόσβαση και αποτελεί στρατηγικό κόμβο για το Εμιράτο. Πρόκειται για το Tσεϊχάν, που βρίσκεται απέναντι από την κατεχόμενη Kαρπασία…
Έτσι, εξηγείται η ακύρωση του μνημονίου Kατάρ-Κύπρου.
Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η ουσιαστική και άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ για την αποτροπή απόκτησης του ελέγχου της Ελλάδας από τη Γερμανία γίνεται από την Qatar Invenstment Authority (QIA), και το Qatar Investment Fund, δηλαδή τον επενδυτικό «βραχίονα» του κρατιδίου του Κατάρ.
Το Κατάρ είναι ισλαμικά «κεφάλαια» και χρωστάει την ύπαρξη του στις ΗΠΑ με τις οποίες βαδίζει χέρι χέρι σε κάθε ευκαιρία: Στις 22 Σεπτεμβρίου 2010 η κ. Κλίντον, είχε καλέσει τον εμίρη του Κατάρ, να προσφέρει περισσότερη χρηματική στήριξη στην Παλαιστινιακή Αρχή, πράγμα το οποίο και έγινε.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα με τον εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ-Τανί, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν στον Λευκό Οίκο συμφώνησαν για την αποστολή πολεμικών αεροσκαφών στην Κρήτη στις επιχειρήσεις κατά του Μ.Καντάφι.
«Το Κατάρ δεν υποστηρίζει μόνο διπλωματικά, αλλά και στρατιωτικά τις προσπάθειες των συμμαχικών δυνάμεων στην κρίση της Λιβύης και εκτιμούμε ιδιαίτερα τη σπουδαία δουλειά που κάνουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κατάρ, δίπλα-δίπλα με τους στρατιώτες του συνασπισμού των κρατών»,είχε τονίσει ο Αμερικανός πρόεδρος.
Η αμερικανική βάση Αλ Ουντέιντ, στο Κατάρ αποτελεί μείζονα κέντρο διοίκησης, επικοινωνιών και διαχείρισης εξοπλισμού σε ολόκληρη την Μ. Ανατολή.
Ο Σεΐχης Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Τανί, έγινε ο πρώτος Άραβας ηγέτης που επισκέφθηκε τη φτωχή παράκτια Λωρίδα της Γάζας.
Οι Παλαιστίνιοι ξεδίπλωσαν για τον Εμίρη του Κατάρ, κόκκινο χαλί και η μαύρη «Mercedes» του, κύλισε επάνω στον κατεστραμμένο αυτοκινητόδρομο, για τον οποίο υποσχέθηκε ότι θα επισκευάσει.
Ο Σεΐχης έφθασε στη Γάζα με 90 τόνους βοήθειας και δεσμεύτηκε να επενδύσει 400 εκατομμύρια δολάρια για κατασκευές κατοικιών και υποδομών και την αντικατάσταση των καταστρεμμένων από τον πόλεμο με το Ισραήλ.
Πολλοί έμπειροι διπλωμάτες υποστηρίζουν ότι το Κατάρ βοηθάει με όλα τα μέσα για την ανατροπή του Ασάντ της Συρίας όπως έκανε και με τον Καντάφι και το συνδέουν με αρκετά ισλαμικά κινήματα στη Μ. Ανατολή και στη Β. Αφρική. Έχει ισχυρές σχέσεις με το ΝΑΤΟ.
Εκτός από τις εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας Αμερικανικές βάσεις που φιλοξενεί, εκεί έχει έδρα το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα τη μεγαλύτερη επικοινωνιακή δύναμη «πυρός» στον Αραβικό κόσμο από το Μαρόκο μέχρι τον Κόλπο.
Επομένως το «παιχνίδι» με το ΚΑΤΑΡ δεν είναι μόνο επενδυτικό αλλά και γεωπολιτικό που εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο της υπερδύναμης στην περιοχή.
Νίκος Παναγιωτόπουλος (newpost.gr)